Amnisti për urdhëruesit
Pasojat e politikës shtetërore të Millosheviçit në Kosovë, protagonistët e të cilëve më në fund u dënuan në Hagë, shkatërruan gjyqësorin malazez me prova dhe dëshmi problematike, në kurriz të një personi me probleme serioze shëndetësore, të cilët dyshohet se thyen komandën.
Në procesin kundër Serbit nga Nikshiqi Vlado Zmajeviç, i cili u dënua me 14 vjet burg për vrasje katër personave në fshatin Zhegër , gjyqësori malazez injoroi faktet e vendosura më parë në gjykatën e Hagës. Nevoja që një person të dënohet për krime lufte, për shkak të gjykimeve në Kapitujt 23 dhe 24 dhe të paktën kërkesat minimale të bashkësisë ndërkombëtare, së paku poashtu është amnistuar në mënyrë indirekte nga politika e Sllobodan Millosheviqit në Kosovë, si dhe autorët e terrorizmit dhe persekutimit në zinxhirin e komandës, dënim me kohë.
Një ish vullnetar i Batalionit të Tretë të Brigadës së 175-të të Këmbësorisë së Armatës së Jugosllavisë (VJ), Vllado Zmajeviq, aktgjykimi i shkallës së parë u shpall më 5 qershor të këtij viti. Prokuroria Speciale, në rastin e sjellë nga Serbia, e akuzoi atë për “vrasjen civile të nacionalitetit shqiptar” Imer Kadriu, Milazim Idrizi dhe çifti i martuar Çazim dhe Çamile Haziri dhe “plaçkitje e pronës së tyre
Duke iu referuar Konventës Evropiane për të Drejtat dhe Liritë e Njeriut dhe praktikën e Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut, në këto raste dhe në Hagë dhe Mal të Zi, në një intervistë CIN-CG, e sheh sjelljen e gjyqësorit si bazë potenciale për heqjen e vendimit .
Të mbijetuarit e fshatit Zegra, dëshmitarë të tmerrit të luftës, nuk kanë mbijetuar apo mbijetuar, të cilët kanë paraqitur akuza penale duke u dhënë emrat e personave të tjerë duke insistuar në përmbushjen e drejtësisë për fqinjët e vrarë.
Tribunali në Hagë (ICTY) me një përshkrim krejtësisht të ndryshme të ngjarjeve në gjykimin përfundimtar të 23 Janar 2014 kundër Millosheviqit për komisionerin e Kosovës Nikola Sainoviç dhe Nebojsha Pavkoviç, Vladimir Lazareviç dhe Sreten Lukiç për krime kundër shqiptarëve të Kosovës në vitin 1999, duke përfshirë në Zegër. Shainoviq u dënua me 18 vite Pavkoviq, si komandant i Armatës së Tretë të UJ-së 22, Lukic si shef i Shtabit të MUP-it në Kosovë më 20 dhe Lazareviç, si shef i Shtabit të Korpusit të Prishtinës me 14 vjet burg. Dhoma e Apelit konfirmoi Dhomën Gjyqësore se në KD-it “UJ-së dhe MPB-së, së bashku me forcat e tjera të parregullta, shqiptarët nga fshati dëbuar ose të drejtpërdrejtë, ose kërcënime, rrahjen dhe vrasjen, duke krijuar një atmosferë frike” ku u ngarkuar në këtë rast kryer “dëbimin si një krim kundër njerëzimit; veprime të tjera çnjerëzore (transferim me forcë) si një krim kundër njerëzimit “. Tribunali i Hagës gjeti se në atë kohë nuk kishte UÇK në zonë, e cila u përdor si shkak i terrorit kundër popullatës shumicë shqiptare
Autoritetet shtetërore të Serbisë janë të gatshëm për krime lufte, vrasjen dhe plagosjen e lirisë së ekstremit të sëmurë nga Niksiçi, ndërsa kolegët e tyre në Mal të Zi ndihmuan që të mbeten kështu, edhe pse Mali i Zi deklarativisht pranon vlerat evroatlantike, qeverisjen e të drejtës dhe të drejtën e një gjyqësori te drejtë
Nëse mbrojtja propozon prova që do të konfirmonin deklaratat e saj, duke thënë që të njëjtit janë kryer në këtë drejtim propozon ekzaminimin e vendimit të plotfuqishëm, dëshmive dhe dëshmitarëve të Tribunalit që kanë të bëjnë me lëndën dhe ngjarjet e përshkruara, atëherë janë propozime të justifikuara. Neni 6 i Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut dhe të Lirive parasheh që i akuzuari duhet të lejojë që të propozojë dëshmi dhe dëshmitarë që i drejtohen dhe i shërbejnë atij. Gjykata Evropiane për të Drejtat e Njeriut, Gjykata e Përgjithshme e Gjykatës Kushtetuese dhe gjykatat e rregullta, tregojnë këtë të drejtë të akuzuarit dhe që në këtë bazë janë hequr vendimet gjyqësore, ku të akuzuarit në tërësi ose pjesërisht janë të ndaluar të drejtat gjatë procesit
për këto katër persona, dëshmitë e ofruara nga autoritetet serbe janë të dyshimta dhe veprojnë si zbrazje e asaj që ndodhi në Zhegër dhe në Kosovë. Balistika , thuhet se, ka treguar se vrasjet e kryera me armë zjarri që Zmajeviq i ka dhënë kurrë nuk është shpallur.
Prokurori Special i Shtetit ka propozuar dëshmitë e ish-oficerëve të ish-ushtarëve të Serbisë dhe një rezervë të zyrtarëve që ishin në njësi me të akuzuarit, dy prej të cilëve si dëshmitar, fillimisht Zmajeviqit, para Tribunalit të Ushtrisë në Prishtinë, më 3 prill të vitit 1999 (thuhet se ka pranuar ” vetëm tri vrasje “), si dhe zyrtare VBR, e cila më shumë i ngjan politikës së pamfletit nga koha e komunizmit për luftën kundër popullit të armiqve, që është bërë në mënyrë që të mbrojë më së shumti gjeneralin që më vonë do të përfundojë në Hag dhe për shkak të vrasjeve në Zheger
