Shkela mbi atë gur që shkulëm
për ta rrokullisur në pakthim
një shekull ndarjesh
E ti ende po ëndërron
përtej këtij deti
përtej atyre maleve
që lidhin rrënjësh trupat tanë
Nuk të trazoj
Nesër me mëngjes
do ta shohësh fytyrën time te dritarja
se si ndrit për syrin tënd
Po e bëj edhe një rreth ecjeje
për ta ndier si pulson kjo zemër bjeshke
brinjëve tua prej dheu
Një kukuvajkë mesnate
kukat ëndrrës sate
për të ta prishur gjumin
e mua hapin për t’ma ndalur
Pas shpine një Zonë X
e koduar më pret
Kot i zgjas gishtërinjtë
kah passhpina e trupit tim
ajo pjesë nuk arrihet
mësa ai plumb që shqyen errësirën
e përbiron ftohtë nën shpatullat e mia
Në vend të hapit tim
një rrëke gjaku niset drejt teje
për ta dëftuar rrugën
S’ka vend më të bukur
se kjo maje bjeshke për të të pritur
Merri flatrat e një shpendi
dhe sytë e mi prej qielli
e nisu
Në çdo kohë
do më gjesh këtu
Zona X u dekodua me flijimin tim
